Next Big Thing: BANKS

Τη Jilian Rose Banks, aka BANKS, τη γνωρίσαμε κάπου στα μέσα του 2013, με το τραγούδι "Before I Ever Met You". Έκτοτε, η καριέρα της εκτοξεύθηκε , ενώ η ίδια σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα καθιερώθηκε ως το next big thing της μουσικής βιομηχανίας. Μέσα σε ένα χρόνο το debut album της, "Goddess", κατέκτησε υψηλές θέσεις σε ευρωπαϊκά και αμερικανικά charts.

O πειραματικός και σκοτεινός r'n'b ήχος που αντιπροσωπεύει προσέλκυσε αμέσως ένα μεγάλο κοινό και κέντρισε την προσοχή των μουσικών παραγωγών. Η μουσική της χαρακτηρίζεται ως ένα συνονθύλευμα πειραματικών beats και neo-dark r'n'b στοιχείων. Σημαντικές επιρροές της Banks αποτελούν καλλιτέχνες όπως η Fiona Apple και η Lauryn Hill. H συναισθηματική φωνή της προσδίδει στα τραγούδια της μια αίσθηση μυστηρίου και ερωτισμού καθιστώντας τα άκρως ατμοσφαιρικά. Τα τραγούδια της Banks διακρίνονται για τον πολυεπίπεδο ήχο τους, αν και πολλοί είναι αυτοί που χαρακτήρισαν το album της βαρετό.Παρόλα αυτά, η Banks μόνο με το πρώτο της album, κατάφερε αυτό που πολλοί καλλιτέχνες δεν έχουν καταφέρει μέχρι το τέλος της καριέρας τους,- προσέφερε κάτι νέο στη μουσική βιομηχανία! Όσο τετριμμένο και αν ακούγεται το μέλλον της διαγράφεται λαμπρό!

Αν δεν έχετε ακούσει ξανά Banks μια καλή εισαγωγή στον ιδιαίτερο ήχο της αποτελούν τα εξής τραγούδια :

 

Βικτωρία Γκουντώνη

Γοργονο...στιξία

      Χιλιάδες επισκέπτες ξεχύνονται για μία ακόμα χρονιά στην πόλη για το ετήσιο, καθορισμένο ραντεβού στην Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης. Μετά από 79 χρόνια οι πάγκοι είναι ακόμα εκεί και τους περιμένουν, έχοντας κάθε φορά τον ίδιο αντίκτυπο…σωρούς κόσμου απ’ όλη την Ελλάδα που ανυπομονεί να δει τα νέα προϊόντα και να απολαύσει τα events που λαμβάνουν χώρα. Φέτος πέφτει σήμα από την underground σκηνή της πόλης και οι πάγκοι μεταφέρονται στην Γ’ αποθήκη στο λιμάνι, προκειμένου να καλωσορίσουν το πρώτο Thessalonink International Tattoo Convetion. Πρόκειται για έναν θεσμό που εδώ και χρόνια δίνει πνοή στους funs και artists των tattoos όλου του κόσμου. Έπειτα από 8 χρόνια επιτυχίας στην Αθήνα έρχεται το τριήμερο φεστιβάλ στην Θεσσαλονίκη για ένα δυναμικό ντεμπούτο στις 19-21 Σεπτεμβρίου.

            Υπό την αιγίδα του δήμου Θεσσαλονίκης και του European Youth Capital, το λιμάνι μετατρέπεται σε tattoo studio υποδέχοντας 60 καλλιτένες από όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό με σκοπό να παρουσιάσουν την δουλεία τους αλλά και να δημιουργήσουν. Οι artists επιλέχθηκαν από την διοργανώτρια αρχή και στόχος του συνεδρίου αποτελεί η συναναστροφή των επισκεπτών με τους καλλιτέχνες και τον κόσμο του τατουάζ. Το συνέδριο επιμελείται και συντονίζει ο Γ. Μαυρίδης από το crew των Tattooligans, βραβευμένος στο Biggest Tattoo Show On Earth και σε κορυφαία tattoo convention της υφηλίου.

                Επιπλέον μέσα στον χώρο διεξαγωγής του καλλιτεχνικού συνεδρίου θα υπάρχουν προμηθευτές υλικών δερματοστιξίας, εταιρίες περιποίησης τατουάζ και καταστήματα που θα πραγματοποιούν και θα παρέχουν εξοπλισμό για piercing. Δεν θα λείπουν φυσικά διαγωνισμοί μεταξύ των καλλιτεχνών, όπως σε κάθε μεγάλο συνέδριο tattoos και άλλες παράλληλες εκδηλώσεις όπως graffiti, skateboard, extreme sports και συναυλίες με ονόματα όπως  Jaya The Cat, Black Raven, Barb Wire Dolls, Roadkillsoda, Grandpa Candys, Fundracar, Bullets, Βaildsa. Eπιπλέον αν αποφασίσετε να περάσετε όλη την μέρα σας στο μεστό από τέχνη αυτό περιβάλλον  θα υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι εστίασης, καθώς επίσης και το tattoo movies project το οποίο σε συνεργασία με τα village cinemas θα παρουσιάζει ταινίες και αφιερώματα στην τέχνη των τατουάζ. Η είσοδος είναι προσιτή σε όλους και η τιμή της επίσης…7 ευρώ το ημερήσιο εισητήριο και 15 ευρώ του τριημέρου.

            Ένα συνέδριο, ένα ιδιότυπο logo, μια γοργόνα, ένας γρύφος και μεγάλη αγάπη για την τέχνη στοιχιώνουν αυτό το δημιουργικό τριήμερο. Μια μυστικιστική λοιπόν πνοή επιδιώκεται να δοθεί στο καλλιτεχνικό event με την γοργόνα να συνδέται άρρηκτα με την πόλη της Θεσσαλονίκης αναβιώνοντας τον μύθο ανάμεσα από τα χρώματα, τα μοτεράκια  και τα σχέδια…

Σαμσάκη Δήμητρα

 

*μύθος της "γοργόνας Θεσσαλονίκης" http://www.zougla.gr/greece/article/o-mi8os-tis-gorgonas-8esalonikis 

 

Την κάναμε Ταράτσα!

    Κάπου στην Θεσσαλονίκη και πάλι…ήρθε η ώρα να κάνουμε μια ανασκόπηση του φετινού  καλοκαιριού και να το αποχαιρετίσουμε ανάλογα. Μετά την έναρξη του καλοκαιριού με τον Ιούνιο να μετατρέπεται σε μήνα αλησμόνητης μουσικής κραιπάλης και τον κόσμο να ξεχύνεται στα σημεία προπώλησης, η πόλη υποδέχτηκε την summertime sadness με τον ατμοσφαιρικά ηλεκτρονικό Bonobo, δείχνοντας γι’ άλλη μια φορά την αγάπη του για την Θεσσαλονίκη. Το πρόγραμμα συνεχίστηκε με τους εκκεντρικούς Thievery Corporation να τραγουδούν στους παλμούς της βροχής, τον ξεσαλωμένο Σλοβένο ‘’Gramatik’’ να μεταμορφώνει το Fix σε καλοκαιρινό party, τον θρυλικό Βοb Dylan να μαγεύει τους funs του με τις ροκ μπαλάντες του και τέλος τον ανήσυχο Μαnu Chao και την φιλοεπαναστατική ορχήστρα του να δίνουν έναν λάτιν ρυθμό στο οργιασμένο πλήθος! Ωστόσο, ηρθε η ώρα ο κάθε κατεργάρης να γυρίσει στον πάγκο του και το καλοκαίρι στον δικό του, κλείνοντας την season του 2014 με μία τιμητική γιορτή προς την 7^η τέχνη.

            Ο Πολιτιστικός Οργανισμός ΄΄Επι Σκοπόν’’ με την συνεργασία του δήμου Θεσσαλονίκης αποφασίζουν να οργανώσουν για πρώτη χρονιά το ‘’Taratsa Festival”, στα πλαίσια των δράσεων της πόλης ως εκλεγμένη πρωτεύουσα Ευρωπαϊκης Νεολαίας 2014. Για την διεξαγωγή του πρωτότυπου και ελπιδοφόρου αυτού φεστιβάλ οι ταράτσες του κέντρου της Θεσσαλονίκης παίρνουν χρώμα και ζωή. Η Γαλάζια ταράτσα (Αιγύπτου 16^Α), η Ματζέντα ταράτσα (Μητροπολίτου Γενναδίου 11) και η Κίτρινη ταράτσα (Βαλαωρίτου 29) θα είναι διαθέσιμες για την προβολή κλασικών ταινιών ενώ η Μαύρη ταράτσα (Τσιμισκή 29) θα διατεθεί για τον διαγωνισμό ταινιών μικρού μήκους που ακούει στο όνομα “360^ο Taratsa Film Festival”. Το θέμα του διαγωνισμού είναι «360^ο». Πρόκειται για την επιλογή ελεύθερου θέματος εκ μέρους των διαγωνιζόμενων, με στόχο ο καθένας τους να δημιουργήσει μία ταινία μικρού μήκους με βάση τις φιλοδοξίες τους, τις πεποιθήσεις τους, τις επιδιώξεις τους, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους, την έκφραση της προσωπικότητάς τους.

            Σημαντικό επίτευγμα του παρόντος φεστιβάλ, εκτός από την πραγματοποίησή του και τους οργανωτικούς συντελεστές του, είναι η μεγάλη συμμετοχή των διαγωνιζόμενων απ’ όλο τον κόσμο. Οι χώρες παραγωγής των ταινιών είναι οι εξής δέκα: Αγγλία,  Γαλλία,  Γερμανία, Ισπανία,  Ελλάδα,  Σερβία, Ιταλία,  Αργεντινή, Αμερική, Ιορδανία, ενώ το σύνολο των ταινιών αγγίζει τον αριθμό τριάντα εννιά. Αλλά επειδή ένας διαγωνισμός παύει να θεωρείται  δι-αγωνισμός εν ελλείψει κριτικής επιτροπής, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι στο τέλος όλων των προβολών θα απονεμηθούν βραβεία καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας αλλά και σεναρίου από κριτές άγνωστης,  τουλάχιστον προς το παρόν, προέλευσης και ονομασίας. Αυτό όμως που γνωρίζουμε και θεωρώ πως πρέπει και να αναφέρουμε, αφού πίσω από κάθε event και σπουδαίο πολιτιστικό δρώμενο κρύβονται άτομα που συμβάλλουν στην εξάλειψη της κοινωνικής κρίσης και κυρίως της μιζέριας , είναι οι συντελεστές και υπεύθυνοι της διοργάνωσης. Συγκεκριμένα είναι ο Αθανάσιος Αλεξόπουλος (Conception & Art Direction), Δέσποινα Καβύρη (Head of Festival Organization), Σοφία Τόπη (Head Manager of Summer Cinema), Ναταλία Τσούλου (Head of Communication & Information),  Μαριαλένα Χρυσογονίδου και Γιώργος Στογιάννης (Head of Scenography )

            Οι ταράτσες κατεβάζουν πανιά για να υποδεχτούν θερμά τους σινεφίλ στις 20-24 Αυγούστου με προβολές κλασικές αλλά και εναλλακτικές. Η ώρα έναρξης των προβολών εκτιμάται στις 21:30, ενώ κανείς δεν θα σταθεί εμπόδιο στην είσοδό σας αφού η παρακολούθηση θα είναι δωρεάν για όλους. H τετραήμερη γιορτή θα λήξει με την συναυλία της Mila, μία live performance από τη Δροσιά Τριαντάκη και την απονομή των βραβείων. Αύρα αισιοδοξίας συνοδεύει τις απόπειρες αυτές για δημιουργία νέων και διαφορετικών πραγμάτων και οφείλουμε νομίζω να στηρίζουμε την ύπαρξή τους. Be there and have fun!  

Σαμσάκη Δήμητρα

Up Festival...vol.4

Λέγεται ότι τα ακριβά αρώματα κλείνονται σε μικρά μπουκάλια. Αυτήν την έκφραση έρχονται να επιβεβαιώσουν τα Κουφονήσια , σκορπώντας εναλλακτικές μελωδίες στον Κυκλαδίτικο αέρα. Είναι πλέον  γεγονός η καθιέρωση του Up Festival, ενός μουσικού θεσμού που πρωτοσυστάθηκε στο άνω Κουφονήσι  πριν από 4 χρόνια έπειτα από μια αιμοδιψή στιγμή για διασκέδαση και χαλάρωση. Έτσι, ξεκίνησε ένα party μεταξύ φίλων που σκέφτηκαν να αφήσουν τις ρεζερβέ ξαπλώστρες για τα πιο ‘’in’’ μέρη και να μετατρέψουν την άδεια παραλία σε χώρο υποδοχής όλο και περισσότερων μουσικόφιλων, μοιράζοντας την λαχτάρα τους για μουσικά ακούσματα και ξέφρενες στιγμές.

Μετά από 4 χρόνια είμαστε εδώ και μιλάμε για την επιτυχία τους και την τελικώς δημιουργική ιδέα τους, ανακοινώνοντας το Line up και τις ημερομηνίες του festival. H παραλία Πορί θα δεχθεί ξανά πατημασιές και παγωμένες μπύρες στην άμμο της, από τις 17 έως 19 Ιουλίου. Στις 16 Ιουλίου οι Moa bones θα ξεκινήσουν ζέσταμα με ένα unplugged live στο Sorokos  bar, ενώ την σκυτάλη θα παραλάβουν οι Anapiros Vs Pastriper. Tα ονόματα που κλήθηκαν να διασκεδάσουν το κοινό, ανήκουν στην εγχώρια εναλλακτική και ροκ μουσική σκηνή με καλλιτέχνες και συγκροτήματα αναγνωρισμένα στον διεθνή χώρο. Αρχικά θα παρευρεθεί το Trio Stooges της ελληνικής ροκ μουσικής Γιάννης Αγγελάκας, Παύλος Παυλίδης και οι Last Drive και μετέπειτα ακολουθούν οι Xaxakes,  The Burger Project, Baby Guru , A Victim of Society ,Electric Litany,  The Noise Figures, Leon of Athens, Lumiere Brother, Melorman (with Κρίτωνας Μπελλώνιας). Το grand finale θα πραγματοποιηθεί στις 20 Ιουλίου στο bar Καλάμια, όπου την θέση τους στα dexx θα διεκδικήσουν οι Bocadas με τους οποίους θα ξεκινήσει η βραδιά, προοικονομώντας ατελείωτο party σε αχαλίνωτους ρυθμους.

Επειδή μία συναυλία δεν είναι ποτέ απλά μία συναυλία, αξίζει να αναφέρουμε ότι στα πλαίσια του φεστιβάλ υποστηρίζεται επιπλέον και η Medasset, η οποία έχοντας ως σήμα τη θαλάσσια χελώνα, αποσκοπεί στην προστασία των θαλάσσιων και παράκτιων οικοσυστημάτων της Μεσογείου. Συνεχίζουν να λαμβάνουν μέρος στην χώρα μας ποικίλα και πρωτότυπα συμβάντα τα οποία δεν έχουμε να κάνουμε άλλο από το να τα στηρίξουμε, προκειμένου να συνεχίζουν να έχουν πνοή! 

Samsaki Dimitra

Dream like Tomorrow...land!

Αρχαία Ολυμπία λοιπόν. Θεωρώ πως δεν υπάρχει λόγος να θαυμάζεται αποκλειστικά και μόνο για το αρχαΐζον και ένδοξο παρελθόν της. Το ίδιο φαίνεται μάλλον να πιστεύουν και οι διοργανωτές του πρώτου  μουσικού φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής που θα λάβει μέρος στην Αρχαία Ολυμπία, κοντά στις όχθες του ποταμού Αλφειού, υπό την αιγίδα της Περιφέρειας της Δυτικής Ελλάδας. Βασισμένο στα πρότυπα και την δομή της Tomorrowland, πρέσβειρας πλέον των ηλεκτρονικών φεστιβάλ, στην πόλη Μπουμ του Βελγίου, έρχεται η Dreamland με μότο την φράση “create your own tale…create your own dream” και τον σταυρό στο χέρι, προκειμένου να ικανοποιήσει και να προσελκύσει τους Έλληνες και όχι μόνο, funs της ηλεκτρονικής μουσικής σκηνής. Σαφώς με καλύτερες τιμές για δυναμικό ξεκίνημα και θερμό καλωσόρισμα, τουλάχιστον όσον αφορά την πρώτη χρονιά της διοργάνωσης, ξεκινάει η πρώτη πειραματική προσπάθεια για ένα τριήμερο party στις 25-27 Ιουλίου!

Ως σκοπός τους ανακοινώθηκε το μιξάρισμα όχι μόνο ηλεκτρονικού ήχου, αλλά και όλων των ειδών μουσικής-τέχνης-πολιτισμού, καθώς και η μεταμουσικής προσπάθεια για οικολογική αφύπνιση και ευαισθητοποίηση. Έλαβαν συμμετοχή πάνω από 30 ‘Έλληνες djs της dance μουσικής και χορευτές που θα πραγματοποιήσουν εναλλακτικά shows, καθώς επίσης όπως οι ίδιοι δήλωσαν, θα αποτελέσει αφετηρία για συμμετοχικά δρώμενα με κύριο στοιχείο την προάσπιση του Ολυμπισμού και θα συμβάλλει σε μεγάλο μέρος στη διατήρηση του φυσικού περιβάλλοντος μέσα από δημιουργικές ενημερώσεις.

Στον υπαίθριο, αναβιωμένο από άλλη εποχή χώρο, θα τοποθετηθούν 4 stages. Αρχικά το main stage το οποίο θα λειτουργεί τις βραδινές ώρες, 2 stages που θα καλύπτουν την ψυχαγωγία των επισκεπτών όλη την μέρα και τέλος 1 δίπλα στους χώρους εστίασης το οποίο θα διατηρεί έναν πιο chill χαρακτήρα. Οι τιμές αγγίζουν τα 15 ευρώ για την ημερήσια παραμονή στον χώρο, τα 40 ευρώ για το τριήμερο, τα 50 για το τριήμερο που συμπεριλαμβάνει και το camping, ενώ δεν λείπουν τα vip εισιτήρια για τους ‘’εκλεκτούς’’ τα οποία ανέρχονται στα 150 ευρώ (άμα θες χλίδα θα πρέπει να έχεις και πορτοφόλι που να της ταιριάζει!)  

Ωστόσο, το φεστιβάλ δεν θα περιοριστεί μόνο στον παλμό και τον ρυθμό των ηλεκτρονικών bits αλλά επιθυμεί να προσδώσει και μία αίσθηση εθελοντικού πνεύματος στην ‘’ηλεκτρ…ισμενη’’ ατμόσφαιρα μέσω διαδραστικών εργαστηρίων για την οικολογία, την τέχνη και την φιλοσοφία. Τέλος δίνεται η ευκαιρία στους επισκέπτες ν’ αθλήσουν και να ψυχαγωγήσουν τα ταλαιπωρημένα από την κραιπάλη κορμιά τους σε δραστηριότητες που πραγματοποιούνται στον Αλφειό όπως για παράδειγμα καγιάκ, rafting, hydrospeed.

Προφανώς και υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις που δεν σταματούν στα beachobara της χαλκιδικής! Αρκεί να τις δοκιμάσεις… Περιμένουμε εντυπώσεις σας από το πρωτοποριακό αυτό ξεκίνημα για να το δοκιμάσουμε την δεύτερη χρονιά! Προς το παρόν φέτος… μόνο beachbaro μέχρι να μας επιβεβαιώσουν και να τρέξουμε! Have fun!  

Σαμσάκη Δήμητρα

 

Ήμουν και εγώ εκεί vol.2 BOB DYLAN

Ποιος ; Bob Dylan 
Που ; Λιμάνι Θεσσαλονίκης
Πότε ; 22 Ιουνίου

Όταν πρόκειται να πας σε μια συναυλία σαν και αυτή του Bob Dylan αρχικά σκέφτεσαι θα καταφέρει να συγκινήσει το κοινό, θα απογοητευτώ, εξακολουθεί να είναι ένας από τους μεγαλύτερους θρύλους του ροκ, αξίζει πραγματικά να τον δω σε αυτή την ηλικία; Έχεις κάποιες αμφιβολίες και είναι λογικό. Και εγώ τα ίδια σκεφτόμουν,μέχρι που έφτασα στο λιμάνι και είδα τον κόσμο να περιμένει το θρυλικό πολυμήχανο μουσικό.

Θεσσαλονικείς κάθε ηλικίας βρέθηκαν λοιπόν χθες στο λιμάνι για να παρακολουθήσουν τον Bob Dylan. Ο ίδιος βγήκε στη σκηνή λίγο πριν τις  εννιά και μισή αθόρυβα και ήσυχα χωρίς να χαιρετήσει ή να απευθυνθεί στο κοινό.Ξεκίνησε αμέσως να τραγουδά, άλλωστε αυτό θέλει μόνο να κάνει και συνέχισε αδιάκοπα μέχρι το τέλος, χωρίς παύσεις για να ευχαριστήσει το κοινό. Τραγούδησε κομμάτια που αγαπά και ας είναι λιγότερο γνωστά στο κοινό.Η παρουσία του σκηνή ήταν εμβληματική.Φορούσε το καπέλο του, έπαιξε πιάνο και φυσαρμόνικα, ενθουσίασε και συγκίνησε το κοινό με τη βραχνή και συναισθηματική φωνή του.Το κλίμα που επικρατούσε ήταν ατμοσφαιρικό με τους φωτισμένους γερανούς του λιμανιού να ξεχωρίζουν, το καλοκαιρινό αεράκι να δίνει άλλη πνοή στα τραγούδια του Dylan και ο ήλιος που έδυε με τον ουρανό να παίρνει αυτό το ιδιαίτερο κόκκινο-πορτοκαλί χρώμα, αποτέλεσε το καλύτερο σκηνικό για την εμφάνιση του. Καθ'όλη τη διάρκεια της συναυλίας ( κράτησε περίπου μιάμιση ώρα) έβλεπες συγκινημένα ζευγαράκια που η ζωή τους είχε ως  soundtrack τα τραγούδια του Dylan, αλλά και νέους που τον εκτιμούν βαθιά και έχουν γαλουχηθεί με τη μουσική του.Η συναυλία του έκλεισε με μια πιο jazz εκδοχή του επικού "Blowing In The Wind" προκαλώντας στο κοινό μια γλυκιά μελαγχολία.Ο Bob Dylan στάθηκε δωρικά πάνω στη σκηνή μαζί με την μπάντα του, καταχειροκροτήθηκε από το κοινό και αποχώρησε αθόρυβα.

Κατάφερα να δω ένα θρύλο επί σκηνής. Ο Dylan δεν απογοήτευσε. Το όνομά του θα μείνει γραμμένο για πάντα στην ιστορία της μουσικής. Και ξέρετε ποιο είναι το καλύτερο; Μετά από πολλά χρόνια θα σκέφτομαι πως το 2014 είχα την τιμή να δω τον Κύριο Dylan στη Θεσσαλονίκη!

Βικτωρία Γκουντώνη 

Ήμουν και εγώ εκεί vol. 1 GRAMATIK

Η πολυαναμενόμενη εβδομάδα συναυλιών στη Θεσσαλονίκη επιτέλους ξεκίνησε!  Οι πρώτοι μουσικοί επισκέπτες ήταν οι Thievery Corporation, οι οποίοι πραγματοποίησαν μια εξαιρετική εμφάνιση παρ' όλες τις  αντίξοες καιρικές συνθήκες, στην οποία δυστυχώς δεν παραβρέθηκα με αποτέλεσμα να αδυνατώ να σας μιλήσω για την προσωπική μου εμπειρία. Η συναυλία όμως στην οποία παραβρέθηκα και μπορώ να σας περιγράψω είναι αυτή του Gramatik!

Ας  ξεκινήσουμε λοιπόν από τον συναυλιακό χώρο. Ως αρχικό venue είχε οριστεί το στρατόπεδο Κόδρα, ωστόσο εξαιτίας των απρόβλεπτων καιρικών φαινομένων που επικρατούν στην πόλη το τελευταίο διάστημα, ο χώρος άλλαξε και το Fix  αποτέλεσε το οριστικό venue. Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σημειωθεί το γεγονός ότι πλέον διανύουμε τον Ιούνιο, με αποτέλεσμα να λιώνουμε από τη ζέστη, συνεπώς η μεταφορά της συναυλίας σε κλειστό χώρο ήταν μια άτυχη επιλογή. Φτάνοντας στο Fix, αφού περιμέναμε στην ουρά, μπήκαμε μέσα με ενθουσιασμό-Gramatik είναι αυτός- χωρίς να έχουμε γνώση των συνθηκών σάουνας που επικρατούσαν στον εσωτερικό χώρο. Κανένας εξαερισμός, κανένας κλιματισμός. 

Αφού γκρίνιαξα αρκετά για τις δυσλειτουργίες του χώρου, ας μιλήσουμε για την εμφάνιση του Gramatik. Αν και άργησε να βγει πραγματοποίησε ένα εξαιρετικό πρόγραμμα.Έπαιξε τραγούδια απ'όλη τη δισκογραφία του, το κλίμα ήταν ενθουσιώδες, το κοινό χοροπηδούσε, ο ήχος ήταν σχετικά καλός-χωρίς τεχνικά προβλήματα- και έπαιξε ασταμάτητα για δύο ώρες. Τις εντυπώσεις έκλεψε  ο σαξοφωνίστας, και όχι μόνο, ο οποίος διέθετε αστείρευτη ενέργεια και επικοινωνούσε συνεχώς με το κοινό. Πρόσθετα οι καλλιτέχνες που έκαναν το support αποδείχτηκαν αναπάντεχα καλοί καθώς ξεσήκωσαν το κοινό και μας προετοίμασαν κατάλληλα για την εμφάνιση του Gramatik!

Στα plus προστίθεται το γεγονός ότι εκεί μας έδωσαν κανονικό εισιτήριο και βραχιολάκι (αν και ασήμαντα για μερικούς, οι συλλέκτες το εκτιμούν).Οι Θεσσαλονικείς υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο τον Gramatik, όμως οι διοργανωτές δεν υποδέχτηκαν με τον καλύτερο τρόπο το κοινό. Μολονότι η εμφάνιση του Gramatik ήταν απίστευτη (ο τύπος δεν υπάρχει), ο συναυλιακός χώρος αναμφίβολα απογοήτευσε το κοινό.Συμπερασματικά, αν εξαιρέσουμε την όλη ταλαιπωρία, η συναυλία ήταν ανεπανάληπτη!

Παρακάτω θα βρείτε φωτογραφίες και βιντεάκια από την επική αυτή εμφάνιση!

(Η φωτογράφος μας έλειπε σε επαγγελματικό ταξίδι, γι'αυτό και οι φωτογραφίες είναι από κινητό)

Βικτωρία Γκουντώνη 

                                                                                            

και ξεκινά η εξεταστική...

Και ξεκινά η εξεταστική και καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που σου έβαλαν για πρώτο μάθημα το πιο δύσκολο του εξαμήνου και προσπαθείς να διαβάσεις αλλά δεν τα καταφέρνεις και όλα με λίγα λόγια σου φταίνε. Η εξεταστική του Ιουνίου είναι ΔΥΣΚΟΛΗ. Πόσο αφοσιωμένος πρέπει να είσαι για να απορρίψεις την πρόταση των φίλων σου για καφέ στην παραλία ή στη Ζεύξιδος για να κλειστείς μέσα στο σπίτι για να διαβάσεις; Εσένα που πραγματικά έχεις πάρει απόφαση το γεγονός ότι πρέπει να στρωθείς στο διάβασμα σε θαυμάζω..Εγώ, στην εξεταστική βασανίζομαι.Αρχικά θα ξεκινήσω δύο εβδομάδες νωρίτερα λέγοντας πρέπει να διαβάσω, είναι πολλά και δεν προλαβαίνω αλλά ουσιαστικά δεν θα στρωθώ στο διάβασμα παρά μόνο 2 μέρες πριν την εξέταση του μαθήματος. Πρέπει να τα αφήνω όλα τελευταία στιγμή, είναι ψυχαναγκασμός. Και μετά είναι και το άλλο- στην εξεταστική θυμάσαι πως το σπίτι είναι βρώμικο και πρέπει να το κάνεις να λάμπει.Δεν έχεις κατεβάσει τα καλοκαιρινά;;;Η εξεταστική να ξέρεις "ευνοεί" την καλοκαιρινή διάρθρωση της ντουλάπας σου. Για να μη μιλήσω για το φαγητό. Μπορείς να διαβάσεις με άδειο στομάχι;ΟΧΙ. Στην εξεταστική θα βρεις την όρεξη να κάνεις τα πιο περίεργα πράγματα αλλά δεν θα μπορείς γιατί θα πρέπει να διαβάζεις.

Γενικότερα η εξεταστική Ιουνίου είναι κατάρα. Και εγώ γράφω αυτό το άσκοπο post γιατί κανονικά τώρα θα έπρεπε να διαβάζω αλλά βαριέμαι. Procrastinators  reunite! 

Βικτωρία Γκουντώνη

Florence, you are my girl crush!

     

Ήρθε η στιγμή να γράψω ένα post εξαιρετικά αφιερωμένο στο girl crush μου, τη Florence! Τι να πρωτογράψω για την αιθέρια αυτή ύπαρξη με την καθηλωτική φωνή και τα δίμετρα πόδια.Ας κάνουμε μια σύντομη αναδρομή στα γυμνασιακά μου χρόνια, τα χρόνια που ανακάλυψα την πορφυρή θεά. Από γυμνάσιο ξεκινάς να ψάχνεσαι μουσικά και τα γούστα αρχίζουν να κατασταλάζουν.Εγώ καταστάλαξα στους Florence and The Machine.Την πρώτη φορά που διάβασα για το συγκρότημα σκέφτηκα"μμμ εδώ κάτι εξαιρετικό συμβαίνει " και όχι να το παινευτώ αλλά είχα δίκιο.Όταν εγώ ήμουν στο γυμνάσιο η Florence έγραφε μουσικάρες με φρέσους ήχους και ποιητικούς στίχους.To "You've Got The Love" έγινε ο ύμνος μου και ακόμα είναι  ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Και κάπως έτσι κόλλησα. Το "Lungs" αυτόματα έγινε ένας από τους αγαπημένους μου δίσκους!

         Η Florence έχει περάσει πολλά μεταβατικά στάδια τόσο στην εμφάνισή της όσο και στη μουσική της.Στην εποχή του Lungs η Florence ήταν ένα punk τυπάκι που χόρευε ασταμάτητα στη σκηνή. Οι στυλιστικές επιλογές της ήταν ιδιαίτερες.Κάποιες εμφανίσεις της μάλιστα είχαν θεματικό χαρακτήρα.Η Florence παρουσιαζόταν ως μια θηλυκή εκδοχή rockstar, που διασκεδάζει επάνω στη σκηνή, γράφει τραγουδάρες και είναι αβίαστα cool.Η παρουσία της σε καθήλωνε, ωστόσο το πιο ξεχωριστό χαρακτηριστικό της ήταν είναι και θα είναι η φωνή της. Αυτή η φωνή που σε κάνει να ανατριχιάζεις, που άλλοτε είναι γλυκιά, συναισθηματική και μελαγχολική και άλλοτε σκληρή, παντοδύναμη και εντυπωσιακή. Η φωνή της είναι εξωπραγματική. Το Lungs υπογράμμισε με τον καλύτερο τρόπο τη δυναμική φωνή της, που προσαρμόζεται σε όλες τις μελωδίες!

        Δύο χρόνια μετά από την κυκλοφορία του Lungs, η Florence επέστρεψε με το εξαιρετικό Ceremonials.Ο ήχος της ωρίμασε. Οι μελωδίες της  περισσότερο πολύπλοκες, η παραγωγή του ενισχυμένη, τα φωνητικά εντυπωσιακά και σκοτεινά και ο συνολικός ήχος καθηλωτικός. Το Ceremonials είναι ένα album μεγαλειώδες. Στο δεύτερο album δεν άλλαξε μόνο ο ήχος , αλλά και η εικόνα της Florence. Η Florence πλέον εμφανίζεται στη σκηνή με μακριά φορέματα σαν άλλη ιέρεια της μουσικής, κουνά νωχελικά τα χέρια της στο ρυθμό των τραγουδιών της και καθηλώνει το κοινό της με την μαγευτική φωνή της, που συνάδει απόλυτα με το νέο μεγαλειώδη ήχο των τραγουδιών της.Η σκηνή είναι ο φυσικός χώρος της, καθώς τη γεμίζει αποκλειστικά με τη επιβλητική φωνή και τη εκπληκτική εμφάνισή της.

          Η Florence για εμένα είναι ό,τι καλύτερο έχει να προσφέρει η Βρετανία από γυναίκες τραγουδοποιούς. Δεν  είναι ξανθιά και όμορφη σαν μια στερεοτυπική popstar, αλλά αυτό είναι που την κάνει μοναδική.Η αντισυμβατικότητά της την καθιστά ελκυστική σε όλους, άνδρες και γυναίκες. Η Florence ήρθε για να μείνει(ετοιμάζει και τρίτο album).Ευτυχώς δηλαδή γιατί έχουμε πήξει από γλυκανάλατα κορίτσια που τραγουδούν για ανεκπλήρωτους έρωτες. Florence θα γίνεις θρύλος, στο λέω εγώ-άκουσέ με! 

Ps: Please marry me!!!

 Βικτωρία Γκουντώνη

Ποια album αξίζει να αγοράσω το Μάιο;

Μουσικόφιλε σε εσένα απευθύνομαι! Σε εσένα που χαίρεσαι να αγοράζεις βινύλια, cd και συλλεκτικές επανακυκλοφορίες! Σε εσένα που ξέρεις πως τα χρήματα που ξοδεύεις για τη μουσική δεν πάνε χαμένα. Σε εσένα που εκστασιάζεσαι με τις στοίβες των cd , που βρίσκονται παντού μέσα στο σπίτι σου, και  με τα σκονισμένα βινύλια που κατέχουν ξεχωριστή θέση στην καρδιά σου. Ο Μάιος είναι ένας πολύ καλός μήνας για τους λάτρεις της μουσικής. Έχω λοιπόν να σας κάνω μερικές προτάσεις για τις επόμενες αγορές σας, αν και πιστεύω πως εσείς που ψάχνεστε μουσικά δεν περιμένετε εμένα για να δείτε τι θα αγοράσετε!
        Θα ήθελα να ξεκινήσω με το νέο album του Damon Albarn, "Everyday Robots". O Damon Albarn, o οποίος μεσουράνησε στη Britpop με τους Blur και κρύβεται πίσω από τους Gorillaz, κυκλοφόρησε το πρώτο του solo album. Το "Everyday Robots" αναμφισβήτητα αξίζει μια θέση στη δισκοθήκη σου. Τα τραγούδια του δίσκου σε ταξιδεύουν.Οι Pop μελωδίες και η  ήρεμη και χαλαρή φωνή του δημιουργούν ένα ιδιαίτερο αποτέλεσμα. Ο πολυμήχανος Albarn μας απέδειξε πως η έμπνευσή του δεν έχει στερέψει και πως μπορεί να προσφέρει ακόμα πολλά στη μουσική βιομηχανία. Εδώ στο Πουά Γουρούνι μας άρεσε ιδιαίτερα το Heavy Seas Of Love, στο οποίο έχει συμβάλλει και ο παραγωγός Brian Eno.(Bonus το video clip του τραγουδιού. Τα πλάνα προέρχονται από τον ίδιο τον Albarn)
        Συνεχίζω με το νέο album των Black Keys, το οποίο τιτλοφορείται "Turn Blue" και κυκλοφορεί στις 13 Μαΐου. Ο Patrick και ο Dan θα μπορούσε να πει κανείς πως επέστρεψαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και είναι έτοιμοι να ξεπεράσουν την επιτυχία του "El Camino". Από το album έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο singles που μας έδωσαν μια πρώτη γεύση για τον ήχο του νέου δίσκου. Στο "El Camino" πολλοί τους κατηγόρησαν για υπερβολική ομοιομορφία στον ήχο τους. Με το "Turn Blue" οι Black Keys μας αποδεικνύουν πως πειραματίζονται και επαναπροσδιορίζουν τις χαρακτηριστικές μελωδίες τους.
        Το τρίτο album που προτείνω είναι το "Luminous" των Horrors (κυκλοφορεί στις 5 Μαΐου). Η σχέση με τους Horrors ξεκίνησε με το τραγούδι Still Life. Από τότε ξεκίνησε μια σχέση λατρείας με το Βρετανικό συγκρότημα.Το τέταρτο album τους είναι ένα από τα καλύτερά τους. Είναι ατμοσφαιρικό, λίγο ψυχεδελικό, πειραματικό, αλλά παρόλα αυτά διατηρεί τα διακριτά χαρακτηριστικά των Horrors.Plus η φωνή του τραγουδιστή (Fars Badwan) σου κόβει την ανάσα. To single "So Now You Know" είναι στο repeat!
         Τέλος, θα κλείσω με το τελευταίο album της Lykke Li. Στην Ελλάδα τη μάθαμε από το "I Follow Rivers". H Lykke Li όμως εξελίχθηκε μουσικά και μας εξέπληξε θετικά με το "I Never Learn".  To album της είναι συναισθηματικό,σπαρακτικό ίσως, με μελαγχολικές μελωδίες, ανατριχιαστικά φωνητικά και στίχους για ανεκπλήρωτους έρωτες  και ραγισμένες καρδιές. H Lykke ωρίμασε και μαζί της ωρίμασε και η μουσική της.Η παρουσία της στα live για την προώθηση του album είναι αφοπλιστική.Απλά αγοράστε το album!

Το καλοκαιράκι έρχεται και μαζί με ζέστη, σορτσάκια  και αντηλιακό φέρνει φρέσκιες(φρέσκες- μάλλον είναι δόκιμοι και οι δύο τύποι)  μουσικές που θα μετατραπούν στο soundtrack της εποχής!

Βικτωρία Γκουντώνη

10 πράγματα που μπορείς να κάνεις στην ηλιόλουστη Θεσσαλονίκη!

Η αλήθεια είναι πως το τελευταίο διάστημα ο καιρός δεν αντιστοιχεί στο μήνα που διανύουμε.Παρόλα αυτά η σημερινή λιακάδα μας φτιάχνει τη διάθεση, και μας προδιαθέτει για το καλοκαίρι που έρχεται.Εμείς που ζούμε στη Θεσσαλονίκη μόλις δούμε ήλιο ξεχυνόμαστε στους δρόμους για ατελείωτους καφέδες, βόλτες στην παραλία, και "άραγμα" στο λευκό.Στο σημερινό post θα βρείτε 10 πράγματα που μπορείτε να κάνετε μια ηλιόλουστη και ανοιξιάτικη μέρα στη Θεσσαλονίκη. Ας ελπίσουμε να μη βρέξει το απόγευμα γιατί το τελευταίο διάστημα ήλιος και βροχή πάνε μαζί σε αυτή την πόλη.
1.Καφές στην παραλία! Όσο τετριμμένο και αν ακούγεται, τέτοιες μέρες ο μεσημεριανός καφές στα μαγαζιά της παραλιακής επιβάλλεται.Εμείς επιλέγουμε τον Θερμαϊκό για  χαλαρή μπύρα ή για καφέ το μεσημεράκι καθώς η θέα είναι απίστευτη και το κλίμα άκρως καλοκαιρινό.
2.Βόλτα και καφές στη Ζεύξιδος! Η Ζεύξιδος είναι το μέρος που συγκεντρώνονται όλα τα κουλ τυπάκια για καφέ, βόλτα  και δροσερά coctail. Χαλαρή ανοιξιάτικη ατμόσφαιρα, ανθισμένα δέντρα και ιδιαίτερες  παρουσίες. Plus το happy Hour στο Πάστα Φλώρα Darling ξεκινά από τις 12. Επιλέξτε λοιπόν τη Ζεύξιδος για  μεσημεριανά coctails και μπύρες.(και όχι δεν είναι κακό να πίνες από τις 12)
3.Ποδήλατα!!! Τέτοιες μέρες δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να απολαύσετε τον ήλιο. Πάρτε λοιπόν το ποδήλατό σας, μην αγχώνεστε αν δεν έχετε ποδήλατο-μπορείτε να νοικιάσετε από διάφορους σταθμούς στην πόλη, και ξεχυθείτε στους δρόμους! Περάστε μια βόλτα και από τη Νέα Παραλία!
4.Λευκός Πύργος! Για εμάς τους φοιτητές υπάρχουν μέρες που πολύ απλά δεν έχουμε χρήματα.Όταν λοιπόν, δεν έχουμε χρήματα πηγαίνουμε στο Λευκό, αφού πρώτα έχουμε αγοράσει καφέ ή μπύρες από το περίπτερο και χαλαρώνουμε.¨"Αράζουμε" στις πέτρες ή στα χορτάρια, γελάμε, συζητάμε, σχολιάζουμε τον κόσμο που περνάει και αναρωτιόμαστε γιατί υπάρχουν άνθρωποι που ψαρεύουν στο Θερμαϊκό.
5.Άνω Πόλη! Πάρτε το αστικό και κατευθυνθείτε προς την Άνω Πόλη για μα διαφορετική Θεσσαλονίκη.Καφές και τσίπουρα σε διαφορετικό τοπίο και κλίμα που δεν θυμίζει σε καμία περίπτωση το αποπνικτικό κέντρο.(Αν και εγώ προσωπικά για το κέντρο ζω στη Θεσσαλονίκη)
6.Περαία για φαγητό.Αυτό ομολογώ πως δεν το σκέφτηκα μόνη μου, καθώς δεν το έχω κάνει ποτέ αλλά είναι πρόταση της φίλης μου της Χαρίκλειας, η οποία είναι γέννημα θρέμμα Θεσσαλονίκης και φαντάζομαι ξέρει τι λέει!Ακολουθείστε λοιπόν την πρόταση της Χαρίκλειας και επισκεφτείτε την Περαία για να φάτε το ψαράκι σας!
7.Τα γρασίδια στα πανεπιστήμια! Αυτό απευθύνεται κυρίως στους φοιτητές του ΑΠΘ. Έχετε τελειώσει το μάθημα και βαριέστε να κατέβετε μέχρι το κέντρο; Δεν υπάρχει πρόβλημα.Πάρτε το καφεδάκι σας από το κυλικείο της σχολής σας και καθίστε στα γρασίδια.Η ζωή κυλά χαλαρά και εσείς απολαμβάνετε  τον ήλιο χωρίς έγνοιες!
8.Χαλκιδική. Έχετε αυτοκίνητο και έρχεται Σαββατοκύριακο; Μια λύση είναι να πάτε στη Χαλκιδική.Είναι κοντά έχουν ανοίξει και τα beachόμπαρα τι άλλο θέλετε; Βέβαια θα γίνεται παρέλαση από σφαγμένους με χίλια τατουάζ αλλά για μια στο τόσο καλή είναι και η Χαλκιδική.
9.Ποτό στην Ταράτσα. Το ανοιξιάτικο βράδυ επισκεφτείτε το Fragile Bar στη Βαλαωρίτου για το ποτό ή το coctail σας. Χαλαρά στην ταράτσα, ωραίος κόσμος, ωραία μουσική και ξεφεύγεις και από το χαμό της πόλης.(Plus δεν φοβάσαι μην σε πατήσουν και τα αμάξια όταν κάθεσαι στα τραπεζάκια έξω στα υπόλοιπα μαγαζιά της Βαλαωρίτου)
10.Dubble decker bus και νιώθεις σαν τουρίστας! Όταν σκέφτεστε να κάνετε κάτι διαφορετικό σε αυτή την πόλη επιλέξτε το κόκκινο dubble decker Bus και γυρίστε την πόλη.Πρόσθετα μπορείτε να πάρετε και το αστικό με τον αριθμό 50, που είναι η πολιτιστική γραμμή του Ο.Α.Σ.Θ ( αν και fuck Ο.Α.Σ.Θ σε ορισμένες περιπτώσεις), και περιηγηθείτε στα πιο σημαντικά αξιοθέατα της Θεσσαλονίκης!

Αυτές ήταν οι δικές μου προτάσεις!Καλό καφέ σας εύχομαι και απολαύστε τη λιακάδα όσο προλαβαίνετε!
Βικτωρία Γκουντώνη

Graffi-τι?

           Ένας τοίχος δεν σημαίνει για όλους το ίδιο! Για κάποιους αποτελεί απλά ένα κτίσμα από μπετό, ενώ για κάποιους άλλους απεικονίζει όλον τον κόσμο, δεδομένου του ότι εκτονώνουν πάνω του όλα αυτά που τους καταπιέζει ή ακόμα και τους φιμώνει η σύγχρονη κοινωνία, προκειμένου να μην υφίσταται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Έτσι ξεκινάει πάνω στους τοίχους επανάσταση, μία σιωπηλή οδύνη, που κουβαλάει όλες τις σκέψεις, αντιλήψεις, πεποιθήσεις, ιδεολογίες, συναισθήματα του καταπιεσμένου ανθρώπου. Το αποτέλεσμα είναι ένας καμβάς απωθημένων, μετεξελιγμένος πλέον…σε τέχνη!

            Η σύγκρουση της κοινωνίας με την τέχνη των graffiti δεν είναι μύθος, υφίσταται. Πώς γίνεται να συνυπάρξουν δύο τόσο διαφορετικοί κόσμοι σε μία μακέτα; Δεν είναι εφικτό! Δεν θα συμφιλιωθεί ποτέ το σύστημα με τις ιδέες που υπολανθάνονται πίσω από τα graffiti. Άλλωστε δεν θα ήταν αισθητή και η ύπαρξη της τέχνης. Η τέχνη αυτή ως προϊόν θα λέγαμε της hip hop κουλτούρας,  διαθέτει ως κύριο χαρακτηριστικό την έννοια της αντισυμβατικότητας η οποία αποτυπώνεται και διακρίνεται έντονα μέσα στα έργα και ανάμεσα στους τοίχους. Ωστόσο η διαμάχη αυτή καταλήγει να είναι δημιουργική και κυρίως αποτελεσματική αφού ως γνωστόν οι μεγαλύτερες επαναστάσεις ξεκινούν από τον δρόμο.

            Δεν είναι τόσο απλή υπόθεση η δημιουργία ενός graffiti όσο εύκολα φαίνεται να υλοποιείται από τους καλλιτέχνες του. Από την ταγκιά μέχρι ένα ρητό-απόφθεγμα και τέλος ένα καλλιγραφικό έργο, απαιτείται μαεστρία η οποία σαφώς και δεν στέκεται μόνο στο καλαίσθητο αποτέλεσμα αλλά επιμένει κυρίως στο μήνυμα που επιδιώκεται να περάσει. Διότι αν το καλοσκεφτούμε, πόσα ερεθίσματα εκλαμβάνουμε καθημερινά, υποσυνείδητα  από έναν λερωμένο όπως ίσως κάποιοι θεωρούν τοίχο;

            Ακόμα κι’ αν παρέχονται τοίχοι επίσημα πλέον από το κράτος σε γραφίστες για λόγους αισθητικής, ακόμα και αν γίνονται προσπάθειες να προσεγγίσουν και να συμφιλιωθούν και πάλι με την τέχνη μόνο για λόγους κόσμησης των πόλεων διαχειρίζοντάς την αποκλειστικά ως πόλο έλξης τουρισμού και αποσκοπώντας στο οικονομικό όφελος που αυτή προσφέρει, δεν θα καταφέρουν ποτέ να την καταλάβουν πραγματικά. Ένα τέτοιο graffiti δεν θα είναι ποτέ το ίδιο με ένα ‘’παράνομο’’ και εμπνευσμένο από την στιγμή και την πραγματικότητα, που το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να σταματήσει να κρύβεται. Δεν πρόκειται για σύμβαση ούτε για διακόσμηση. Πρόκειται για ανάγκη έκφρασης, πάλης,  ξεσπάσματος και απεικόνισης της συσσωρευμένης οργής!     

Σαμσάκη Δήμητρα