Graffi-τι?

           Ένας τοίχος δεν σημαίνει για όλους το ίδιο! Για κάποιους αποτελεί απλά ένα κτίσμα από μπετό, ενώ για κάποιους άλλους απεικονίζει όλον τον κόσμο, δεδομένου του ότι εκτονώνουν πάνω του όλα αυτά που τους καταπιέζει ή ακόμα και τους φιμώνει η σύγχρονη κοινωνία, προκειμένου να μην υφίσταται το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης. Έτσι ξεκινάει πάνω στους τοίχους επανάσταση, μία σιωπηλή οδύνη, που κουβαλάει όλες τις σκέψεις, αντιλήψεις, πεποιθήσεις, ιδεολογίες, συναισθήματα του καταπιεσμένου ανθρώπου. Το αποτέλεσμα είναι ένας καμβάς απωθημένων, μετεξελιγμένος πλέον…σε τέχνη!

            Η σύγκρουση της κοινωνίας με την τέχνη των graffiti δεν είναι μύθος, υφίσταται. Πώς γίνεται να συνυπάρξουν δύο τόσο διαφορετικοί κόσμοι σε μία μακέτα; Δεν είναι εφικτό! Δεν θα συμφιλιωθεί ποτέ το σύστημα με τις ιδέες που υπολανθάνονται πίσω από τα graffiti. Άλλωστε δεν θα ήταν αισθητή και η ύπαρξη της τέχνης. Η τέχνη αυτή ως προϊόν θα λέγαμε της hip hop κουλτούρας,  διαθέτει ως κύριο χαρακτηριστικό την έννοια της αντισυμβατικότητας η οποία αποτυπώνεται και διακρίνεται έντονα μέσα στα έργα και ανάμεσα στους τοίχους. Ωστόσο η διαμάχη αυτή καταλήγει να είναι δημιουργική και κυρίως αποτελεσματική αφού ως γνωστόν οι μεγαλύτερες επαναστάσεις ξεκινούν από τον δρόμο.

            Δεν είναι τόσο απλή υπόθεση η δημιουργία ενός graffiti όσο εύκολα φαίνεται να υλοποιείται από τους καλλιτέχνες του. Από την ταγκιά μέχρι ένα ρητό-απόφθεγμα και τέλος ένα καλλιγραφικό έργο, απαιτείται μαεστρία η οποία σαφώς και δεν στέκεται μόνο στο καλαίσθητο αποτέλεσμα αλλά επιμένει κυρίως στο μήνυμα που επιδιώκεται να περάσει. Διότι αν το καλοσκεφτούμε, πόσα ερεθίσματα εκλαμβάνουμε καθημερινά, υποσυνείδητα  από έναν λερωμένο όπως ίσως κάποιοι θεωρούν τοίχο;

            Ακόμα κι’ αν παρέχονται τοίχοι επίσημα πλέον από το κράτος σε γραφίστες για λόγους αισθητικής, ακόμα και αν γίνονται προσπάθειες να προσεγγίσουν και να συμφιλιωθούν και πάλι με την τέχνη μόνο για λόγους κόσμησης των πόλεων διαχειρίζοντάς την αποκλειστικά ως πόλο έλξης τουρισμού και αποσκοπώντας στο οικονομικό όφελος που αυτή προσφέρει, δεν θα καταφέρουν ποτέ να την καταλάβουν πραγματικά. Ένα τέτοιο graffiti δεν θα είναι ποτέ το ίδιο με ένα ‘’παράνομο’’ και εμπνευσμένο από την στιγμή και την πραγματικότητα, που το μόνο που προσπαθεί να κάνει είναι να σταματήσει να κρύβεται. Δεν πρόκειται για σύμβαση ούτε για διακόσμηση. Πρόκειται για ανάγκη έκφρασης, πάλης,  ξεσπάσματος και απεικόνισης της συσσωρευμένης οργής!     

Σαμσάκη Δήμητρα